Jacek Chrobaczyński

Imię i nazwisko (nazwisko na dyplomie):  Jacek Chrobaczyński

Kierunek studiów:  Historia (początkowo r. akad. 1969/1970 – I rok: polonistyka z historią, od II roku 5-letnie studia stacjonarne, historia)

Tryb studiów: Stacjonarne

Rok ukończenia studiów:  luty/marzec (?) 1974 (studia ukończone przed terminem: od III roku indywidualny program studiów, stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego – laureat Konkursu Kopernikańskiego na najlepszego studenta w Krakowie 1973/1974 – spora informacja i wywiad w „Echu Krakowa”, także wpis do Złotej Księgi Absolwentów WSP)

Tytuł pracy dyplomowej, nazwisko promotora, data obrony: „Okupacja i ruch oporu w powiecie bocheńskim (1939-1945)” – promotor: prof. dr hab. Józef Buszko (UJ)  – ta praca powstała w związku z organizowanymi przez Koło Naukowe, którego byłem przewodniczącym, obozów naukowych (kwerendy archiwalne, oral history), a wszystko to w związku z monografią przygotowywaną w Instytucie, w zespole kierowanym przez profesorów Feliksa Kiryka i Zygmunta Rutę – mój debiut naukowy (współautor: śp. prof. Jerzy Gołębiowski, wtedy dr, niestety z cenzurą w tle, stąd nie wszystko zostało zamieszczone w tym tekście)

Przynależność do Koła Naukowego lub innych organizacji studenckich: Tak – chyba od II-go roku studiów, na III – IV  roku – przewodniczący Koła Naukowego, także ZSP (Zrzeszenie Studentów Polskich)

Praca zawodowa (w tym ważne osiągnięcia czy ciekawe inicjatywy): zatrudniony w Instytucie Historii 1 kwietnia 1974 – asystent-stażysta. Później wszystkie szczeble: asystent, starszy asystent, po doktoracie (czerwiec 1979) – adiunkt, po habilitacji (1986) – doc. dr hab./prof. nadzwyczajny WSP (nowa ustawa po roku 1989), od 1997 – tytuł profesorski, od 2000 – stanowisko profesora zwyczajnego.

Krótko: prodziekan, wicedyrektor Instytutu, sekretarz naukowy Instytutu, prorektor, kierownik Katedry Historii Najnowszej – bez odznaczeń, co mi pochlebia, szczególnie gdy spojrzeć na lata i epoki zatrudnienia, ale cenię sobie jedyne odznaczenie, które posiadam – „krakowskie”: Medal św. Krzysztofa, przyznany przez Kapitułę Muzeum Historycznego Miasta Krakowa (obecnie Muzeum Krakowa), za wieloletnia współpracę z Muzeum.

Hobby/pasja: rodzina i pięcioro wnucząt, historia w każdej postaci, literatura, film, teatr, dobra muzyka, piłka nożna (Barcelona), szerzej – sport, który czynnie, kiedyś, kiedyś uprawiałem. I…..trochę uprawiam nadal.

Moja rada dla kandydatów i studentów podejmujących i odbywających studia w Instytucie Historii i Archiwistyki: Historia może nie jest tą najważniejszą z dyscyplin naukowych, ale wyjaśnianie, a przede wszystkim rozumienie procesu historycznego, przypominające często śledztwo, to pasjonujące zajęcie. Nie tylko dla zainteresowanych ale i….. odważnych. Jak nie masz pasji, ale i pokory, oraz wewnętrznej rzetelności i odpowiedzialności, także odwagi, nie zajmuj się historią. Zostałem historykiem bo…..nie dostałem się na prawo UJ. Początkowo studiowałem polonistykę z historia, później już tylko historię. Więc raczej przypadek, że zostałem historykiem, ale….nie żałuję.